Hoe bereken je de vergroting van een telescoop?

De vergroting van een telescoop wordt bepaald door de brandpuntsafstand van de telescoop te delen door de brandpuntsafstand van het oculair. De brandpuntsafstand is de afstand tussen de lens of spiegel van de telescoop en het punt waar de lichtstralen samenkomen. De brandpuntsafstand van de telescoop staat meestal vermeld op de telescoop zelf. De brandpuntsafstand van het oculair staat meestal vermeld op het oculair zelf.

Om de vergroting van je telescoop te berekenen, gebruik je de volgende formule:

Vergroting = Brandpuntsafstand telescoop / Brandpuntsafstand oculair

Bijvoorbeeld, als je een telescoop hebt met een brandpuntsafstand van 1200 mm en je gebruikt een oculair met een brandpuntsafstand van 25 mm, dan is de vergroting van je telescoop 1200 / 25 = 48x. Dit betekent dat objecten die je door de telescoop bekijkt 48 keer groter lijken dan ze met het blote oog zouden zijn.

Verschillende oculairen gebruiken voor verschillende vergrotingen

Door verschillende oculairen te gebruiken, kun je de vergroting van je telescoop aanpassen aan het object dat je wilt waarnemen. Voor het waarnemen van grote objecten, zoals de maan of planeten, heb je meestal een lagere vergroting nodig. Voor het waarnemen van kleinere objecten, zoals nevels of sterrenstelsels, heb je meestal een hogere vergroting nodig.

Houd rekening met de atmosfeer

Het is belangrijk om te onthouden dat de vergroting van je telescoop ook wordt beïnvloed door de atmosfeer. Hoe slechter de atmosfeer is, hoe lager de maximale bruikbare vergroting van je telescoop is. Op een goede waarnemingsnacht met een heldere hemel kun je meestal een hogere vergroting gebruiken dan op een slechte waarnemingsnacht met een bewolkte hemel.

Bekijk hier onze collectie telescopen.